Forteca

".. cóż ja widzę, - pisała Jana w liście do Cyntii - że forteca, która powstaje tuż tuż za Waszym płotem jest wyższa od Waszego domu.

Moje serdeczne współczucie, ponieważ z autopsji wiem co to znaczy mieć cudze okna,balkony skierowane na swój azyl-posesję..."

Ta forteca była dziełem Cyntii to znaczy jej energetycznym przyzwoleniem,  ale miała coraz mniej serca do "swojego" dzieła...

Próbowała na prawdę próbowała i co?  i kompletna klapa, pudło i ściema. 

Wszystkie jej wysiłki padały na bardzo jałowy grunt. Po prostu było jej bardzo trudno uwierzyć w prawdę dobrej strony tego co wyrosło za płotem. 

 Musiała się jakoś wybronić z tego uczucia i różnych czepiała się ogonów. Ostatnio w kompletnej desperacji  powiedziała sobie, że wszystko się kiedyś kończy i tyle. 

Dzisiaj natomiast zdarzył się wypadek z ogólnopolską awarią banków. 

Trzeba było zapłacić rachunki, uzupełnić zakupy, wykupić lekarstwa. 

Cyntia miała w portfelu ostatnich kilka groszy, same metalowe w każdym razie. 

Wszędzie teraz są bankomaty nawet po kilka, więc można iść po zakupy bez gotówki. 

Jeszcze do niedawna musiała chodzić na przymusowe spacery o... ładny kawałek. Teraz poczta jest w trzech mniej więcej równo oddalonych miejscach od jej zamieszkania a bankomatów namnożyło się w każdym większym centrum handlowym a najbliższy i najwygodniejszy w pobliskiej Biedronce - po prostu żabi skok. 

 Wybrała Niebieskie Pawilony. Właściwie do ostatniej chwili zastanawiała się gdzie ma iść i jak już poszła w intuicyjnie obranym kierunku, to zdała sobie sprawę, że podjęła dobrą decyzję bo coś tam coś tam. 

Zdecydowała, że najpierw obowiązki a potem przyjemności i w/g tych priorytetów najpierw trzeba było popłacić rachunki a potem reszta przyjemności. Przed bankiem zastała dużą grupę ludzi i urzędnika obklejającego okna zawiadomieniem, że bank jest objęty "zarazą" zwaną ogólnopolską awarią banków. 

Wśród zgromadzonych ludzi słychać było szmery, że wszędzie naokoło wszystkie automaty do wypłacania gotówki i wszystkie banki są zamknięte aż do odwołania. Postanowiła wykręcić drugi policzek od przerażenia i zgrozy malujących się na twarzach wielu. 

- Jakoś sobie poradzę - pomyślała. 

- A teraz pora odwrócić policzek - dodała. 

- Co mogłabym w takich warunkach dobrego zaaplikować powstałej sytuacji - panikowała ale tak tylko troszeczkę. 

- Chociażby przymusowy spacer i że musiała się ubrać i wyjść i pooddychać smogiem miejskim -  w pośpiechu, gorączkowo szukała rozwiązania. 

Gdziekolwiek przechodziła obok zamontowanego automatu wszędzie stały długie kolejki zdeterminowanych ludzi. 

 - "... jak przygoda to... " - zaintonowała melodię absolutnie sprzeczną z ogólnie panującym nastrojem. Musiała się uśmiechnąć na komizm swojego położenia i brak dorzeczności w wyborze piosenki.... 

- Jak spacer to pójdę dookoła - pomyślała w końcu. 

Skręciła. 

Za budynkiem jest nowy, otwarty jakoś tak latem tego roku, bank lub oddział banku z zamontowanym w ścianie automatem.

Zupełnie o nim zapomniała.

 W okół było pusto. 

Zupełnie jakby z innej planety. 

- A co mi szkodzi? - pomyślała - spróbować można. 

- Wyjęła cała potrzebną gotówkę. 

- Ale zwały?! - ucieszyła się bardziej niż to przyzwoite w sytuacji zagrożenia chociażby przez moment.

Teraz dopiero wie, że powinna najpierw iść zawiadomić ciżbę ludzi o możliwości pozyskania natychmiastowej gotówki, bo może jakieś matki małych dzieci tam stały i kilku groszy im brakło dla poczucia komfortu i dla przykładu na kaszkę i mleko. 

A tymczasem tak się przejęła własnym szczęściem, że zupełnie zapomniała o ustalonym priorytecie etycznym o nadrzędności obowiązków nad przyjemnością i weszła do pierwszego sklepu zaraz koło banku. 

Wracając dumała o tym jak to co zaistniało mogło się stać w jej realności o czym tak na prawdę myślała idąc w określonych celach na dzisiejszą wyprawę. 

- No przecież to jasne jak słońce - wyrwało jej się w myślach - przecież jej ulubionym ostatnio tematem jest to, że jeżeli Bozia zamyka drzwi to otwiera okna i tym podobne rzeczy... 

Dopiero gdy dotarła do domu uświadomiła sobie, że przecież była wyjątkiem a przynajmniej jedną z bardzo ograniczonej ilości populacji w chociażby jej dzielnicy, której została udostępniona kasa. 

Na początku była tym faktem raczej przygnieciona i raczej przerażona dopiero za moment zdała sobie sprawę, że to zapewne sprawa praktykowania odwróconego policzka zapewniła jej wentyl. 

Wciąż się wahała i targały nią wątpliwości. 

W końcu doszła do wniosku, że jeżeli rzeczywiście ta metoda działa tak jak opisany przykład z bankiem to na pewno będzie mogła dostarczyć sobie znacznie więcej dowodów. 

Tymczasem przyszedł następny list od Jany; 

To jedyne pocieszenie "A może będziesz miała fajnych sąsiadów...:)" - pisała jej przyjaciółka z lat dzieciństwa. 

"...Jeny!!! ..... a ten domek gościnny w końcu ogrodu...... cały zacieniony :((((

Na otuchę.........że forteca tuż za płotem to zapewne jednorodzinna,a nie tak jak w moim przypadku blokowisko.

Cyntio, sadźcie topole!!!!! :) bo wysokie ;)..."

 - I szybko rosną - odpisała Cyntia.

Myszka ma czuły punkt na przekonania i argumenty ze strony wnucząt.

Lylla mówi, że jak przyjedzie to pogada z mamą. 

Topole występuję w Polsce w czterech podstawowych gatunkach ja optuję za wersją strzelistych :).  

 

A oto następny dowód - pomyślała Cyntia. 

Rozwiązanie pcha się przez szpary w przestrzeni i zawsze tak aby zaoferować nam komfort, wygodę i stałość wypracowanego poziomu.